Waarom moeilijk doen, als het samen kan! - Reisverslag uit Karlsruhe, Duitsland van Anka Visser - WaarBenJij.nu Waarom moeilijk doen, als het samen kan! - Reisverslag uit Karlsruhe, Duitsland van Anka Visser - WaarBenJij.nu

Waarom moeilijk doen, als het samen kan!

Blijf op de hoogte en volg Anka

13 April 2015 | Duitsland, Karlsruhe

Hallo allemaal,

Weer even een update vanuit Karlsruhe, wat gaat de tijd snel! De eerste week zit er gewoon alweer op!

Donderdag was het dan zover, voor de eerste keer opzoek naar de Pädagogische Hochschule, oftewel PH. Daar moesten we ons melden op het Auslandsamt, het bureau voor studenten uit het buitenland. We werden hartelijk begroet met de zin: "Ach wie schön, die Studentinnen aus den Niederlanden!" We kregen hier heel veel informatie, hebben nog het één en andere formuliertje ingevuld en werden op pad gestuurd naar het Bürgerbüro, dat is dus een soort gemeentehuis. Daar aangekomen in een ruimte, hing zo'n nummertjesapparaat (geen idee of zo'n ding echt een naam heeft :p) maar goed wij een nummertje trekken, nummer 138. Er boven hing een tv scherm, ze waren nog maar bij nummer 89 :O, jeetje dat zou dus nog wel even duren. Het heeft uiteindelijk ongeveer een uur geduurd voordat ik naar binnen mocht en een hele ongeïnteresseerde en chagrijnige man mij heeft aangemeld als inwoner van Karlsruhe. Van hem kregen we het zoveelste papiertje waarmee we bij de balie een welkomstpakket konden halen, uiteraard hadden ze daar net pauze... Anja en ik zijn maar even naar de stad gegaan om daar wat te eten. Na het eten zijn we maar weer even naar de Hogeschool gegaan om ons daar aan te melden op het netwerk, tenminste dat was ons plan. Helaas was de mediatheek om 14 uur dicht en het was uiteraard 14.08! :O Toen maar weer terug naar de balie op het gemeentehuis (ze waren eindelijk weer open) kregen we ons pakket, waaronder een boekje over Karlsruhe, wat cadeaukaartjes, een entreekaart voor Das Fest (schijnt echt een mega gaaf feest te zijn) en een kaart voor het ov. Voor dit laatste moesten we eerst ook nog weer naar het hoofdstation om het kaartje daar in te wisselen voor een echte kaart, maar het was het waard! Met deze kaart ter waarde van € 141, nog wat kunnen we vrij reizen binnen de hele regio. Nu was het toch echt tijd voor ontspanning, dus op naar het Schloss, meer mensen hadden hetzelfde idee! We hebben daar heerlijk genoten van het zonnetje en op een gegeven moment, geen idee meer hoe laat het was besloten om naar huis te gaan.

Vrijdag was het dan tijd voor uitdaging zoveel. Donderdag waren we er ook al maar toen waren ze al dicht, dus nu poging twee om in de mediatheek te komen, dit keer hadden we meer geluk! Maar toen kwam de volgende horde, het kiezen van vakken. In een document van over de 400 pagina's en overal stonden alleen de namen van de vakken en natuurlijk geen beschrijving. Op de gok hebben Anja en ik vakken gekozen, wat meer dan eigenlijk moet, maar dan kunnen we volgende week nog wat laten vallen :P We waren het bijna vergeten maar we moesten ook nog even langs de bibliotheek om onze pas te laten activeren, daar kwamen we tot de ontdekking dat ons adres nog niet in het systeem stond, dus door naar het service center. Daar aangekomen werd ons uiteraard verteld dat we dat prima thuis kunnen doen, uiteraard! Om dat het ons donderdag zo goed bevallen is, hebben we weer een poosje op een bankje bij het Schloss genoten van de zon. Op een gegeven moment vonden we het dan echt weer tijd om naar huis te gaan, ik ben nog even langs de Penny gegaan om wat boodschappen te doen. In de rij was er een vrouw die om geen idee waarom ruzie met mij zocht, kun je het je voorstellen? Ik niet in ieder geval! Voor de eerste keer heb ik zelf gekookt in Karlsruhe, het was wel even wennen. In dit jongenshuis mis je nog wel die praktische vrouwen dingen :P

Toen was het gewoon alweer zaterdag en ben ik dus alweer een week in Karlsruhe! Helaas stond er iets niet zo leuks op het programma, Nederlandse verslagen schrijven... Om nog even wat anders te doen, ben ik nog even de stad in geweest. Ik heb daar een bakker ontdekt die super chill brood heeft, ik was helemaal blij. De afgelopen dagen ben ik doorgekomen met van dat (vind ik) vieze droge Duitse brood. Op mijn weg naar huis, of beter gezegd naar onze woning kwam ik in het trappenhuis twee medebewoners tegen. Een Rentnerin, zoals ze die hier noemen, ik heb maar besloten om het bij oma te houden. Ze vond het helemaal geweldig dat er eindelijk weer een vrouw in huis woont en vond Nederland ook super. Ze concludeerde dat ik er leuk uit zag en dat het vast kwam door het eten (dus de kaas) en de zeelucht (niet dat ik dichtbij zee woon), maar ik vond het super schattig!

Zondag vond ik het wel tijd worden om een beetje te gaan schoonmaken, we moeten nog steeds een schoonmaakplan maken (er hangt er nog wel eentje maar die is nu al bijna een jaar oud). Volgens mij heb ik mijn huisgenoot op ideeën gebracht, hij ging ook ineens dingen opruimen en stofzuigen :P 's Avonds kwam Anja hiernaartoe om samen te eten, ik heb haar even van het S-Bahn station opgehaald. Op het menu stond een soepje en dat verrukkelijke brood wat ik bij de bakker gehaald heb. Het is heel erg fijn om hier iemand te hebben waarmee je het zo goed kunt vinden!

En daar was hij dan, de maandag! De dag waarop de college zouden beginnen, gelukkig begon de dag rustig. Mijn eerste college begon pas om 14.15! :) Op mijn weg naar de stad kwam ik die mega aardige oma in het trappenhuis weer tegen. Ze is altijd vrolijk geloof ik en is ook heel erg geïnteresseerd in wat ik allemaal doe :) Op het programma stond: Fachspezifische Begabungsförderung, of met andere woorden hoe je leerling met hoogbegaafdheid bij Duits kunt uitdagen. Ik vond het een super interessant vak en wil deze ook zeker de komende maanden gaan volgen! Als tweede stond op het programma: Unterrichtinteraktion und Gesprächsdidaktik, oftewel de interactie in de les en gespreksdidactiek. Dit was wel een veel moeilijker vak, ineens had de docent (of professor, geen idee:P) het over een presentatie en kwamen er allemaal onderwerpen in beeld en ging er een lijst rond waarop ik me moest inschrijven. Dat heb ik niet gedaan, het is misschien wel een heel interessant vak, maar voor mij net even wat te hoog gegrepen geloof ik. Wat me echt is opgevallen vandaag is dat studenten aan het einde van een college massaal allemaal op de tafel kloppen, geen idee waarom. Ik heb net mijn huisgenoot even gevraagd maar hij kan daar ook geen verklaring voor geven, hij doet zelf ook gewoon mee :P

Nu ben ik net weer een paar uurtjes thuis en vond ik weer even een moment om dit verslag te schrijven. Ik moet nog steeds wel een beetje wennen aan het samenwonen met twee anderen. Ze hebben namelijk, naar mijn idee, een raar ritme. Zitten soms de hele dag op hun kamer met de deur dicht en eten geloof ik 's avond ook niet meer, verder zijn ze wel super aardig hoor!! Ik vermaak me hier prima en ben benieuwd wat de rest van deze schoolweek mij zal brengen! Oh ja en het word hier dus de komende dagen rond de 25/26 graden, dus denk ik dat nog wel een aantal keren bij het Schloss in de zon te vinden ben :)

Bis zum nächsten Mal! :)

  • 14 April 2015 - 13:05

    Opa En Oma.:


    Hallo meid:

    Nou weer een heel verhaal, maar zo te lezen redt je het wel daar in poeprika.
    Doe je best, en we horen wel hoe het verder gaat.

    Liefs Opa en Oma.

  • 14 April 2015 - 15:59

    Gezina:

    Heej Anka,
    Leuk geschreven!! En fijn te horen dat je het naar je zin hebt. Verheug me al weer op je volgende verslag!
    En gewoon mee kloppen op tafel..waarschijnlijk is iedereen blij dat het er op zit! Suc6!

  • 17 April 2015 - 19:54

    Elfrida:

    Hoi mop,

    Nou je maakt wat mee in een week!! Als het maar leuk is!!
    Heel veel liefs, Mama

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Anka

Actief sinds 20 Feb. 2015
Verslag gelezen: 334
Totaal aantal bezoekers 6878

Voorgaande reizen:

04 April 2015 - 01 Augustus 2015

Karlsruhe

Landen bezocht: